بهانه نیا ر؛ ورزش کن - همه جا طنز و خنده

به گزارش همه جا طنز و خنده، بهار باشد و تعطیلات رخوت آور نوروز تمام شده باشد و کرونا دوباره اوج گرفته باشد و شرایط قرمز شده باشد و یکی پیدا گردد به تو بگوید نرمش کن و ورزش را رها مکن، تحرک داشته باش و از این جنس حرف ها، بیشتر ما احتمالا نگاهی به اصطلاح عاقل اندر سفیه به او می کنیم که برو رد کارت بابا، تو هم دلت خوشه... توی این شرایط کی حال نرمش و ورزش داره...با این اوضاع کرونا که باشگاه ها تعطیله و استخرها و پارک ها هم که نباید به وسایل ورزشی دست زد...

از همه مهم تر بهار آن قدر خواب آور است که انگار قرص خواب حل کردن در هوایی که تنفس می کنیم و خلاصه از این دست حرف ها.

پیمان رجبی که بیشتر ایرانی ها او را می شناسند و صفحه اش در دنیای مجازی را احتمالا دنبال می نمایند و از او یاد می گیرند چگونه نرمش و ورزش نمایند تا روی فرم بمانند، بر این باور است آدم هایی که دنبال بهانه برای ورزش نکردن هستند، هر زمانی و در هر شرایطی بهانه ای پیدا می نمایند و وای از این بهانه ها که تمامی ندارد و اتفاقا برای این جور آدم ها همواره هم بهانه های به روزی در دسترس است که اتفاقا می تواند قانع نماینده هم باشد. اما کسی که اهل ورزش است را هیچ عاملی نمی تواند متوقف کند. ورزش، بخشی از زندگی روزمره اوست و سبک زندگی اش وقتی هویت پیدا می نماید که ورزش های روزانه خود را انجام دهد.

در دوره کرونا یکجانشینی و کم تحرکی از دوره قبل کرونا بیشتر شده. این را آمار رسمی نشان می دهد. مسوولان و کارشناسان سلامت نگران هستند در دوره پساکرونا، دنیا بیش از قبل با پدیده چاقی و بیماری های جسمی و روانی روبرو گردد.

استرس و اضطراب پدیده ای است که زنگ خطر آن به صدا درآمده و همه می دانند ورزش حتی سبک و خانگی اش باعث ترشح هورمون هایی در بدن می گردد که موجب سرحالی شده و نمی گذارد هورمون های استرس همه بدن را آلوده و آدم ها را خموده و دلمرده کند.

سال هاست ششم آوریل به نام روز دنیای ورزش برای توسعه و صلح نامگذاری شده است. تا قبل از کرونا در این روز در سراسر دنیا مراسمی برگزار می شد تا مردم دنیا نشان دهند ورزش یکی از عواملی است که باعث اتحاد مردم دنیا می گردد و ورزش های المپیک یکی از نمودهای این هبستگی و کنار هم بودن مردم است با هر نژاد و رنگ پوست و زبان و ملیتی. حتی در زمان جنگ هم ورزش، ملت ها را کنار هم قرار می دهد. سال جاری اما به دلیل کرونا و تعطیل بودن بسیاری از استادیوم ها این مراسم برگزار نشد اما بهانه ای شد تا ما با پیمان رجبی صحبت کنیم و از او بپرسیم در دوره ای که کرونا تقریبا همه دنیا و مراسم و رویدادها را به رکود و تعطیلی کشانده، چطور می توان با ورزش کرونا را شکست داد و مقابل آن قوی ظاهر شد.

رابطه مثبت اندیشی و ورزش

این ورزشکار که مربی بدنسازی و تمرینی بسیاری از ورزشکاران معروف ایران در رشته های مختلف است به نکته ای جالب اشاره می نماید و درباره مثبت اندیشی و ارتباطش با ورزش می گوید: به نظرم آدم های مثبت و خوشبین ورزش می نمایند، چون آنها مدام دنبال راهی می گردند که حال خوب و مثبت خود را افزایش دهند و ورزش یکی از همین راه هاست. آنها به وسیله ورزش این حال خوب را با دیگران هم به اشتراک می گذارند. سال ها تجربه کار با ورزشکاران و مربیان ورزشی به من ثابت نموده آدم مثبت، چرخه ای ایجاد می نماید که انرژی خوبش به همه سرایت کند. وقتی مربی مثبت و خوش نیت و خوشبین است این انرژی به کسانی که با آنها کار می نماید هم منتقل می گردد و آنها وارد چرخه ای می شوند که دیگر نمی توانند منفی باشند یا منفی رفتار نمایند. مثبت بودن، یک چرخه و حلقه ایجاد می نماید که همه آدم های خوش دل را که روحیه بالایی دارند به هم متصل می نماید. بنابراین از دیدگاه من ورزش باعث مثبت شدن نمی گردد بلکه آدم های مثبت هستند که ورزش می نمایند و نیرو و حس و حال خوب را اطراف خود به جریان می اندازند و هر کسی که ذره ای صاحب بار مثبت باشد وارد این جریان می گردد و آن را قوی می نماید.

ورزش در خانه

رجبی می گوید: گروهی هستند که ورزشکار حرفه ای هستند و برای رقابت های داخلی و خارجی بدن خود را آماده نگه می دارند. این گروه کاملا با افرادی که ورزش می نمایند تا سوخت و ساز بدنشان را میزان نگه دارند و متابولیسم بدن را کنترل نمایند و خوش استایل و خوش فرم باشند، فرق دارند.گروه اول ورزش ها و نرمش های سنگین و حرفه ای انجام می دهند که به لوازم و فضای خاص هم احتیاج دارد. اما عموم مردم برای ورزش کردن احتیاج به ابزار خاص و مکان ویژه ندارند و می توانند حتی در دوره کرونا در داخل خانه، روی بالکن، توی حیاط هم ورزش های روزانه خود را انجام دهند. چند تا کش، یک میز کوچک و طناب کافی است تا فرد 45دقیقه در روز نرمش کند و بدن خود را روی فرم نگه دارد. حتی اگر یک یا دو پله در خانه باشد، فرد علاقه مند به ورزش می تواند از آنها استفاده و ورزش کند. متابولیسم بدن زن و مرد فرق دارد و در ورزش های حرفه ای، نرمش ها و گرم کردن بدن برای این دو گروه متفاوت است. اما در ورزش های خانگی چندان تفاوت ندارد. چند نرمش کششی، طناب زدن یا از پله بالا و پایین رفتن برای زن و مرد فرقی ندارد. فقط بهتر است افراد حواسشان به ضربان قلب شان باشد.

اعتماد به نفس و رعایت پروتکل ها

ورزش در دوره کرونا که مردم ترجیحا باید بیشتر در خانه بمانند، به سوخت ساز و سلامت آنها و همچنین به کنترل اضطراب یاری می نماید و به گفته کارشناسان سلامت، وقتی استرس کنترل گردد حتما سطح ایمنی بدن هم بالاتر می رود.

کلا وقتی روحیه آدم ها بالا باشد، ایمنی هم افزایش پیدا می نماید. به نظرم روحیه، ارتباط مستقیمی به سرحالی و اعتماد به نفس دارد و مسلما کسی که روحیه بالایی دارد و مثبت فکر می نماید برای همه لحظات زندگی اش زحمت کشیده و از جایی که ایستاده راضی است و تا جایی که از دستش برمی آید نمی گذارد زندگی اش الکی از بین برود و تلف گردد.

پس ماسک می زند و پروتکل های بهداشتی را رعایت می نماید، چون نمی خواهد ویروسی که نه دیده می گردد و نه بویی دارد و نه هشدار خاصی می دهد که مراقب باش من دارم می آیم، زندگی را از او بگیرد و به دام مرگ بکشاندش.

آدم مثبت اندیش برای زندگی و عمر خود احترام قائل است، قدر آن را می داند و با مرگ و نیستی رابطه ای ندارد، پس تا جایی که در حیطه خودش است رعایت همه امورات زندگی و زنده بودن را می نماید.

بچه ها از والدین پیروی می نمایند

به نظرم ورزش کردن زمان و مکان خاصی ندارد. هر زمان که ورزش کنی، خوب است. بعضی حدودساعت 6بعداز ظهر را زمان خوبی برای ورزش می دانند. دو وعده غذا خورده شده، بدن استراحت و کارش را نموده و با ورزش در این بازه زمانی به سوخت و ساز مناسبی می رسد. بعضی صبح ها قبل از صبحانه ورزش می نمایند که برای چربی سوزی خوب است و بعضی بعد از صبحانه 40 تا 45 دقیقه ورزش می نمایند. بعد از چند روزی ورزش کردن فرد دستش می آید که چه زمانی برای بدنش بهتر است ورزش کند. درباره ورزش بچه ها هم به صراحت می گویم کاملا مرتبط است با روحیه پدر و مادر و این که آنها چقدر اهل ورزش و نرمش هستند. اگر باشند که حتما بچه های پرتحرکی دارند و اگر نباشند بچه هایشان هم ورزش در برنامه روزانه شان نخواهد بود. توصیه می کنم سلامت بچه ها را در اولویت بگذاریم و آنها را وادار به تحرک و بازی کنیم. زیاد هم سخت نیست؛ یک طناب به آنها بدهید و تشویقشان کنید در حیاط خانه روزی یک یا چند بار طناب بزنند.

طاهره آشیانی - روزنامه نگار / روزنامه همه جا طنز و خنده