کشف معمای سنگ های متحرک دره مرگ! - همه جا طنز و خنده

به گزارش همه جا طنز و خنده، دره مرگ Death Valley، دره ای بیابانی در نزدیکی مرز دو استان کالفرنیا و نوادا در شرق ایالات متحده است که پست ترین، خشک ترین و گرم ترین نقطه در آمریکای شمالی محسوب می گردد. این دره، اما علاوه بر جاذبه های طبیعی خود، یک معمای بزرگ و عجیب را نیز در دل جای داده که مربوط به سنگ های متحرک است. سنگ هایی که به دور از چشم ما به حرکت در می آیند و اثر این حرکت را نیز برای ما بجای می گذارند.

به گزارش همه جا طنز و خنده، سنگ های عجیب دره مرگ، گویی شب ها به راه می افتند و در طول روز استراحت می نمایند تا خود را برای حرکت بعدی آماده نمایند. اما این حرکت همواره رخ نمی دهد و گاه برای ماه ها بدون حرکت باقی می مانند. مدتهاست که ما می دانیم این سنگ ها واقعا حرکت می نمایند و ردی که از حرکت آن ها باقی می ماند واقعی است، اما چگونگی آن برای ما به صورت یک معمای هیجان انگیز به جای مانده بود. بعضی نیروی مغناطیسی زمین را عامل این حرکت فرض نموده اند و بعضی دیگر از موجودات فضایی سخن به میان می آورند که می خواهند با این حرکت چیزی را به ما بفهمانند.

برآورد ها و حتی کمین ها برای گرفتن فیلم از حرکت ین سنگ ها بی نتیجه ماند تا اینکه در اگوست سال 2014 یک محقق به نام ریچارد دی. نوریس به همراه پسر عمویش جیمز ام. نوریس عزم خود را جزم کردند تا وقت خود را صرف کشف این راز نمایند. برای کشف این راز، این دو محقق برنامه ای به نام Slithering Stones Research Initiative را به راه انداختند. این پروژه شامل قرار دادن ردیاب های جی پی اس بر روی 15 سنگ در بستر خشک دریاچه Racetrack Playa بود. آن ها بعلاوه یک ایستگاه هواشناسی در منطقه برپا کردند تا تأثیر احتمالی آب و هوا بر حرکت سنگ ها را آنالیز نمایند.

پس مدت ها صرف وقت و حوصله، این محققان دریافتند که این اتفاق فقط در شرایط خاصی در زمستان رخ می دهد. هنگامی که درجه حرارت در طول شب کاهش می یابد، بستر دریاچه یخ می زند که سطح نازکی از یخ را تشکیل می دهد. با طلوع خورشید، یخ ها آغاز به ذوب شدن می نمایند و سپس با یاری باد، سنگ ها بر روی این سطح لغزنده به حرکت در می آیند. آن ها روی یخ می لغزند و ردی از سفر خود به جا می گذارند که تا پیش از این بسیاری از ما را گیج نموده بود. مدتی بعد با قرار دادن دوربین های متعدد آن ها خاتمه توانستند برای اولین بار حرکت این سنگ ها را به ثبت برسانند. تصاویر نشان می داد که این سنگ ها تا سرعتی در حدود 15 فوت در دقیقه، بسته به سرعت باد، به حرکت در می آمدند.

در طول حدود یک سال آنالیز مداوم، این دانشمندان خوش شانس شاهد حرکت حدود 60 سنگ در این منطقه بودند که در مجموع شامل طی مسافتی در حدود 700 فوت بود. آن ها متوجه شدند که حرکت این سنگ ها به شرایط آب و هوایی خاصی احتیاج دارد. در ابتدا احتیاج به کاهش قابل توجه دما در اواخر شب برای ایجاد صفحه های یخی است و سپس سرعت وزش باد که می بایست حداقل 10 مایل بر ساعت باشد تا بتواند سنگ ها را به حرکت در بیاورد. تمام این شرایط به طور معمول در زمستان ایجاد می گردد و برای همین است که ما اغلب رد حرکت این سنگ ها را در این فصل مشاهده می کنیم.

منبع: history

ترجمه: مصطفی جرفی-همه جا طنز و خنده