چرا قارچ ناخن ایجاد می گردد و چطور درمان می گردد؟ - همه جا طنز و خنده

به گزارش همه جا طنز و خنده، قارچ ناخن یا اونیکومایکوز یک بیماری شایع است که به صورت یک نقطه سفید یا زرد در زیر نوک ناخن دست یا پا آغاز می گردد. همانطور که عفونت قارچی عمیق تر می گردد، قارچ ناخن ممکن است باعث تغییر رنگ، ضخیم شدن و خرد شدن ناخن شما در لبه گردد. می تواند چندین ناخن را تحت تاثیر قرار دهد.

اگر شرایط بیماری شما خفیف است و شما را آزار نمی دهد، ممکن است احتیاجی به درمان نداشته باشید. اگر قارچ ناخن شما دردناک است و باعث ضخیم شدن ناخن ها شده است، اقدامات خودمراقبتی و دارو ها ممکن است به شما یاری کند. اما حتی اگر درمان موفقیت آمیز باشد، قارچ ناخن اغلب عود می نماید.

قارچ ناخن آنیکومیکوزیس نامیده می گردد. هنگامی که قارچ نواحی بین انگشتان پا و پوست پا های شما را آلوده می نماید، به آن پای ورزشکار (تینیا پدیس) می گویند.

علائم

• تغییر رنگ سفید مایل به زرد مایل به قهوه ای
• شنماینده، شنماینده یا ناهموار
• تغییر شکل ناخن
• یک رنگ تیره که به دلیل تجمع مواد زائد در زیر ناخن ایجاد می گردد
• بوی بد

قارچ ناخن می تواند ناخن های دست را درگیر کند، اما در ناخن های پا شایع تر است.

چه زمانی باید به پزشک مراجعه کرد

اگر مراحل خودمراقبتی یاریی نکرد و ناخن به طور فزاینده ای تغییر رنگ، ضخیم یا تغییر شکل پیدا کرد، ممکن است بخواهید به پزشک مراجعه کنید. بعلاوه اگر دیابت دارید و فکر می کنید در حال ابتلا به قارچ ناخن هستید به پزشک مراجعه کنید.

علل

عفونت قارچی ناخن به وسیله ارگانیسم های قارچی مختلف (قارچ) ایجاد می گردد. شایع ترین دلیل نوعی قارچ به نام درماتوفیت است. مخمر ها و کپک ها نیز می توانند باعث عفونت ناخن شوند.

عفونت قارچی ناخن می تواند در افراد در هر سنی ایجاد گردد، اما در افراد مسن شایع تر است. با افزایش سن، ناخن می تواند شنماینده و خشک گردد. ترک های ایجاد شده در ناخن ها اجازه ورود قارچ ها را می دهد. سایر عوامل - مانند کاهش گردش خون در پا ها و ضعف سیستم ایمنی - نیز ممکن است نقش داشته باشند.

عفونت قارچی ناخن پا می تواند از پای ورزشکار (قارچ پا) آغاز گردد و از ناخنی به ناخن دیگر سرایت کند. اما ابتلا به عفونت از شخص دیگری غیر معمول است.

عوامل خطر

عواملی که می توانند خطر ابتلا به قارچ ناخن را افزایش دهند عبارتند از:

• افزایش سن، به دلیل کاهش جریان خون، سال ها قرار گرفتن بیشتر در معرض قارچ ها و رشد کندتر ناخن ها
• عرق کردن شدید
• داشتن سابقه بیماری پای ورزشکار
• راه رفتن با پای برهنه در منطقه ها مرطوب مشترک مانند استخر ها، سالن های ورزشی و اتاق های دوش
• داشتن یک آسیب جزئی پوست یا ناخن یا یک بیماری پوستی، مانند پسوریازیس
• ابتلا به دیابت، مسائل گردش خون یا ضعف سیستم ایمنی

عوارض

موارد شدید قارچ ناخن می تواند دردناک باشد و ممکن است باعث آسیب دائمی به ناخن های شما گردد. و اگر سیستم ایمنی شما به دلیل دارو، دیابت یا شرایط دیگر سرکوب شده باشد، ممکن است منجر به عفونت های جدی دیگری گردد که فراتر از پای شما توسعه یابد.

اگر دیابت دارید، ممکن است گردش خون و تامین عصب در پا های خود را کاهش داده باشید. شما بعلاوه در معرض خطر عفونت باکتریایی پوست (سلولیت) هستید. بنابراین هر آسیب نسبتاً جزئی به پا های شما - از جمله عفونت قارچی ناخن - می تواند منجر به عارضه جدی تری گردد. اگر دیابت دارید و فکر می کنید در حال ابتلا به قارچ ناخن هستید به پزشک مراجعه کنید.

پیشگیری

عادات زیر می تواند به پیشگیری از قارچ ناخن یا عفونت مجدد و بیماری پای ورزشکار که می تواند منجر به قارچ ناخن گردد یاری کند:

• دست ها و پا های خود را مرتب بشویید. دست های خود را بعد از لمس ناخن آلوده بشویید. ناخن های خود را بعد از شستشو مرطوب کنید.
• ناخن ها را مستقیماً کوتاه کنید، لبه ها را با سوهان صاف کنید و قسمت های ضخیم شده را سوهان بزنید. بعد از هر بار استفاده ناخن گیر خود را ضد عفونی کنید.
• در طول روز جوراب های عرق گیر بپوشید یا جوراب های خود را عوض کنید.
• کفش های ساخته شده از موادی را انتخاب کنید که تنفس می نمایند.
• کفش های کهنه را دور بیندازید یا با مواد ضدعفونی نماینده یا پودر های ضد قارچ درمان کنید.
• در قسمت های استخر و رختکن کفش بپوشید.
• یک سالن ناخن را انتخاب کنید که از ابزار های مانیکور استریل شده برای هر مشتری استفاده می نماید.
• لاک ناخن و ناخن مصنوعی را کنار بگذارید.

تشخیص

پزشک ناخن های شما را معاینه می نماید. او بعلاوه ممکن است چند قطعه ناخن یا بقایای زیر ناخن شما را بتراشد و نمونه را به آزمایشگاه بفرستد تا نوع قارچ عامل عفونت را شناسایی کند.

سایر بیماری ها، مانند پسوریازیس، می توانند عفونت قارچی ناخن را تقلید نمایند. میکروارگانیسم هایی مانند مخمر و باکتری ها نیز می توانند ناخن ها را آلوده نمایند. دانستن دلیل عفونت به مشخص برترین روش درمانی یاری می نماید.

درمان

درمان عفونت قارچی ناخن ممکن است سخت باشد. اگر راهبرد های خودمراقبتی و محصولات بدون نسخه (بدون نسخه) یاریی نکردند، با پزشک خود صحبت کنید. درمان بستگی به شدت بیماری شما و نوع قارچ ایجاد نماینده آن دارد. ممکن است ماه ها طول بکشد تا نتایج را ببینید. و حتی اگر شرایط ناخن شما بهبود یابد، عفونت های مکرر شایع هستند.

دارو ها

پزشک ممکن است دارو های ضد قارچی را تجویز کند که به صورت خوراکی مصرف می کنید یا روی ناخن می زنید. در بعضی شرایط، ترکیب درمان های ضد قارچ خوراکی و موضعی یاری می نماید.

• دارو های ضد قارچ خوراکی. این دارو ها اغلب اولین انتخاب هستند زیرا عفونت را سریعتر از دارو های موضعی از بین می برند. گزینه ها عبارتند از تربینافین (Lamisil) و ایتراکونازول (Sporanox). این دارو ها به رشد ناخن نو بدون عفونت یاری می نمایند و به آرامی جایگزین قسمت عفونی می شوند.

شما معمولاً این نوع دارو را به مدت شش تا 12 هفته مصرف می کنید. اما تا زمانی که ناخن به طور کامل رشد نکند، نتیجه نهایی درمان را نخواهید دید. از بین بردن عفونت ممکن است چهار ماه یا بیشتر طول بکشد. به نظر می رسد مقدار موفقیت درمان با این دارو ها در بزرگسالان بالای 65 سال کمتر باشد.

دارو های ضد قارچ خوراکی ممکن است عوارض جانبی از بثورات پوستی تا آسیب کبدی ایجاد نمایند. ممکن است احتیاج به آزمایش خون گاه به گاه برای آنالیز نحوه عملکرد خود با این نوع دارو ها داشته باشید. پزشکان ممکن است آن ها را برای افراد مبتلا به بیماری کبدی یا نارسایی احتقانی قلب یا کسانی که دارو های خاصی مصرف می نمایند توصیه ننمایند.

• لاک ناخن دارویی. پزشک ممکن است یک لاک ناخن ضد قارچ به نام سیکلوپیروکس (Penlac) تجویز کند. روزی یک بار آن را روی ناخن های آلوده و پوست اطراف خود رنگ می کنید. پس از هفت روز، لایه های روی هم را با الکل پاک می کنید و آغاز به استفاده تازه می کنید. ممکن است به مدت تقریباً یک سال احتیاج به استفاده روزانه از این نوع لاک داشته باشید.
• کرم ناخن دارویی. پزشک ممکن است یک کرم ضد قارچ تجویز کند که پس از خیساندن آن را روی ناخن های آلوده خود بمالید. اگر ابتدا ناخن ها را نازک کنید، این کرم ها ممکن است بهتر عمل نمایند. این به دارو یاری می نماید تا به وسیله سطح سخت ناخن به قارچ زیرین برسد.

برای نازک شدن ناخن ها، از لوسیون بدون نسخه حاوی اوره بهره ببرید. یا ممکن است پزشک شما سطح ناخن را با سوهان یا ابزار دیگری نازک کند (دبرید).

عمل جراحی

پزشک ممکن است برداشتن موقت ناخن را پیشنهاد کند تا بتواند داروی ضد قارچ را مستقیماً روی عفونت زیر ناخن بمالد.

بعضی از عفونت های قارچی ناخن به دارو ها پاسخ نمی دهند. اگر عفونت شدید یا بسیار دردناک باشد، ممکن است پزشک شما حذف دائمی ناخن را توصیه کند.

شیوه زندگی و درمان های خانگی

اغلب، می توانید از عفونت قارچی ناخن در خانه مراقبت کنید:

• کرم ها و پماد های ضد قارچ ناخن بدون نسخه را امتحان کنید. چندین محصول موجود است. اگر متوجه علائم سفید روی سطح ناخن شدید، آن ها را سوهان کنید، ناخن های خود را در آب خیس کنید، خشک کنید و کرم یا لوسیون دارویی را بمالید.
• ناخن ها را کوتاه و نازک کنید. این کار با کاهش فشار روی ناخن ها به کاهش درد یاری می نماید. بعلاوه، اگر این کار را قبل از استفاده از یک ضد قارچ انجام دهید، دارو می تواند به لایه های عمیق تری از ناخن برسد.

قبل از کوتاه کردن یا استفاده از سوهان ناخن برای نازک کردن ناخن های ضخیم، آن ها را با کرم های حاوی اوره نرم کنید. اگر شرایطی دارید که باعث جریان خون ضعیف در پا های شما می گردد و نمی توانید ناخن های خود را کوتاه کنید، به طور مرتب به پزشک مراجعه کنید تا ناخن های خود را کوتاه نمایند.